Als de tussenwervelschijven verslijten, kan het zijn dat de mobiliteit van de patiënt zo ernstig beperkt is of bewegingen alleen met pijn kunnen worden uitgevoerd, dat de symptomen alleen kunnen worden gecorrigeerd door het gebruik van kunstmatige tussenwervelschijven.
Wat dit zijn en hoe kunstmatige tussenwervelschijven werken, leest u hier.
Structuur van de wervelkolom en gezonde functie van een tussenwervelschijf
De menselijke wervelkolom bestaat uit individuele wervels die met elkaar verbonden zijn, maar toch een zekere beweeglijkheid hebben. De tussenwervelschijven zijn verantwoordelijk voor het voorkomen dat de wervels bot tegen bot wrijven.
Maar dat is precies wat er gebeurt bij een hernia of ernstige slijtage (bijvoorbeeld door overgewicht of onjuiste stress). In de regel worden hernia's behandeld met fysiotherapie en gerichte gymnastiek om niet alleen pijn, maar ook de oorzaken effectief te behandelen. Maar in sommige gevallen is het daarvoor gewoon te laat. Het degeneratieproces is te ver gevorderd en de tussenwervelschijf kan zijn eigenlijke functie als schokdemper tussen de wervels niet meer vervullen.
In dergelijke gevallen kan een kunstmatige schijf of schijfprothese de getroffenen helpen.
De kunstmatige tussenwervelschijf in één oogopslag
De natuurlijke schijf in de rug is een zachte buffer tussen de wervels, terwijl de kunstmatige schijf is gemaakt van geharde metalen. Meestal wordt titanium of een mengsel van kobalt, chroom en molybdeen gebruikt. Als je de prothese in je hand zou houden, zou je de ruwe structuur opmerken. Dit maakt het voor de prothese gemakkelijker om op de wervellichamen te groeien. Metalen verlengstukken op de kunstmatige tussenwervelschijf worden ook gebruikt voor een stabielere bevestiging aan de wervel en voorkomen uitglijden (waardoor wervels tegen elkaar zouden wrijven). Tussenwervelschijfprothesen zijn dus ingroeiprothesen.
Een kunstmatige tussenwervelschijf is gemaakt van twee metalen platen en een beweegbare kern van metaal of polyethyleen. De wervels liggen op de boven- en onderkant van de kunstmatige tussenwervelschijf en kunnen er vrij op bewegen als op een halve bol.
Daarnaast wordt onderscheid gemaakt tussen halsprothesen voor het nekgebied en lumbale prothesen voor het lendengebied. Cervicale prothesen zijn kleiner en moeten de bijzondere functionaliteit en beweeglijkheid van de cervicale wervelkolom kunnen aanvullen, terwijl lumbale prothesen voornamelijk de druk op de lumbale wervelkolom moeten compenseren.
Daarnaast wordt onderscheid gemaakt tussen gedeeltelijk gekoppelde en niet-gekoppelde prothesen, waarbij de laatste bewegingen in alle richtingen mogelijk maken. Gedeeltelijk gekoppelde prothesen daarentegen kunnen niet vrij draaien.
Natuurlijk worden alle tussenwervelschijfprothesen individueel aan de patiënt aangepast om niet alleen de specifieke afmetingen exact te dekken, maar ook om de omvang van de degeneratie te compenseren. Niet elke patiënt heeft immers behoefte aan een volledige prothese die de tussenwervelschijf volledig vervangt.
Waarom kunstmatige tussenwervelschijven helpen
Degeneratie van een tussenwervelschijf kan een schijfprothese voor patiënten noodzakelijk maken, maar dit proces is niet geheel zonder risico's. Omdat het gebruik van een kunstmatige tussenwervelschijf de aangetaste wervels ontlast, maar de druk op de naburige segmenten verhoogt, waardoor deze aan verhoogde slijtage worden blootgesteld. Dit is echter ook een bijwerking van de verstijving van de tussenwervelschijven.
Vooral bij pijnpatiënten zorgt de prothese echter voor een snelle verlichting en immobiliseert het getroffen gebied. Volgens de laatste bevindingen is rehabilitatie gemakkelijker dan na een fusie.
De voortdurende doorontwikkeling van de techniek van de kunstmatige tussenwervelschijf en de medische verwachting dat de toestand van de patiënt op de lange termijn beter zal zijn dan bij een fusie, geven aan dat de kunstmatige tussenwervelschijf de voorkeursmethode zal zijn bij de behandeling van degeneratieve ziekten van de tussenwervelschijf, vooral op de lange termijn zal zijn.