neurostimulatie

Wat is ruggenmergstimulatie

De stimulatie van de achterste strengen van het ruggenmerg kan een effectieve therapieoptie zijn voor pijnlijke ziekten (chronische hernia, rugpijn, nekpijn), die anders moeilijk en vaak onvoldoende te behandelen zijn. De methode is geenszins een nieuwe uitvinding. Het wordt al meer dan 40 jaar met succes gebruikt.

Wat wordt er behandeld/behandeld?

Het wordt gebruikt voor de behandeling van zowel neuropathische rugpijn, d.w.z. rugpijn veroorzaakt door het zenuwstelsel zelf, als niet-neuropathische rugpijn, die zijn oorzaak buiten het zenuwstelsel heeft. Dit kan bijvoorbeeld rug- of nekpijn zijn na een borstoperatie, liesoperatie, schijfoperatie, wervelkolomoperatie, zogenaamde "mislukte rugoperatie", post-nucleotomiesyndroom of fantoompijn na amputatie of complex regionaal pijnsyndroom (CRPS; synoniem ook M. Sudeck of reflexdystrofie). Deze ziekten worden voornamelijk conservatief behandeld. Hierbij worden medicamenteuze en fysiotherapeutische methoden gebruikt, maar ook psychologische/psychotherapeutische en psychiatrische therapievormen in een individuele combinatie. Desalniettemin kan slechts ongeveer 30-40% van de patiënten met neuropathische pijn bevredigend conservatief worden behandeld. Hoewel de methode al lang bekend is en wordt gebruikt, zijn pas sinds kort zinvolle studies voor specifieke indicaties gepresenteerd. Of de methode voor jou geschikt is, kan worden verduidelijkt in een persoonlijk gesprek met ons in het apex-wervelcentrum.

Wat houdt de procedure in?

Een voordeel van deze methode is dat er geen grote chirurgische ingreep onder algehele anesthesie nodig is om de vereiste elektrode over het ruggenmerg te plaatsen. Deze wordt via een canule onder plaatselijke verdoving in het wervelkanaal gebracht. Met het systeem van St. Jude Medical dat we voornamelijk gebruiken, kan het worden gebruikt voor klassieke tonische stimulatie, waarbij de elektrische impulsen een tintelend gevoel in het getroffen gebied veroorzaken, wat in de meeste gevallen als aangenaam wordt ervaren. Aan de andere kant is de zogenaamde burst- of hoogfrequente stimulatie mogelijk, waarbij geen of hoogstens zeer weinig tintelingen optreden. Door beide varianten te combineren kan onder bepaalde omstandigheden een nog betere pijnreductie worden bereikt.

Welke vervolgbehandeling en revalidatie is nodig?

De stimulatie-unit die onder de huid wordt geïmplanteerd, hoeft slechts ongeveer om de 10 jaar te worden vervangen. De batterij moet meestal één keer per week extern, via de huid, worden opgeladen. Het hanteren van de SCS na implantatie is relatief eenvoudig voor de patiënt. Alle patiënten krijgen hier intensieve instructie. Een speciale verdere fysiotherapeutische nabehandeling is niet nodig.