Het glijden van wervels kan aangeboren (isthmische spondylolisthesis) of verworven zijn. In het laatste geval wordt dit vaak door slijtage van de ruimte tussen de wervels en/ of wervelgewrichten veroorzaakt. Bij sportactiviteiten met extreme voorwaartse rugbuigingen komen defecten in de wervelbogen, die dan tot een glijwervel leiden, bijzonder vaak voor. Maar ook door ongevallen (trauma), bepaalde botziektes, of ook als ongewenst resultaat van een wervelkolomoperatie kan zich een glijwervel ontwikkelen.
Wervelinzakkingen bij osteoporose is een van de meest voorkomende complicaties. Ingezakte gebroken wervels kunnen zeer veel pijn veroorzaken en zijn conservatief vaak niet voldoende behandelbaar.
Sinds 2000 bestaat de mogelijkheid wervelinzakkingen met een nieuwe innovatieve methode, de ballonkyphoplastie, te behandelen. Met deze minimaal invasieve methode kan het wervellichaam met een stroperig botcement weer overeind gezet en gestabiliseerd worden. De patient wordt zo weer snel pijnvrij en mobiel.
